پیگیری‌ها و فعالیت‌های سازمان‌های بین‌المللی و ملی: در طول تاریخ حکومت مستبدانه جمهوری اسلامی ایران سازمان‌های رسمی بین‌المللی برای مهار دستگاه‌های ظالمانه قضائی ایران فعالیت‌ها و پیگیری‌های زیادی نمودند ولیکن متاسفانه به دلیل نبود مکانیزم ضمانت اجرائی پیگیری‌های این سازمان‌ها نتوانست نظام ایران را وادار به رعایت حقوق بشر نماید. بیشتر فعالیت این سازمان‌ها چه خارجی و چه داخلی بدون نتیجه ماند و تا زمانی که این سازمان‌های مدافع حقوق بشر مکانیزم ضمانت اجرائی را برای ملزم کردن اعضای خود به انجام و رعایت اصول حقوق بشری پیدا نکنند و نداشته باشند هیچ پیشرفتی در مهار کردن نظام‌های مستبد و ظالم مثل حکومت جمهوری اسلامی ایران به رعایت حقوق بشر نخواهیم داشت.
سازمان عفو بین الملل – گروه مدافع حقوق بشر در مهر ماه ۱۳۸۵ با انتشار اطلاعیه‌ای مطبوعاتی از حکومت ایران خواست تا سنگسار را از قوانین جزائی ایران حذف کند. مصادف با انتشار این اطلاعیه یک هیئت پارلمانی ایران در سفری به بروکسل با کمیته زنان و برابری جنسیتی پارلمان اروپا ملاقات کرد، الهام امین زاده، نایب رئیس کمیته روابط خارجی کمیسیون امنیت ملی ایران، در این رابطه به خبرگزاری ایسنا گفت: “سندیت این کمیته پارلمانی اروپا اینترنتی و سازمان عفو بین‌الملل است که برای ما مستند نیست (۱)
بر اساس آمارهای سازمان عفو بین‌الملل ۷۷ مورد سنگسار از ابتدای نظام مستبدانه جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است و روشن است به دلیل سانسور خبری و امنیتی حاکم در ایران و عدم اطلاع‌رسانی واقعی آمار سنگسار شدگان بیش از این‌هاست. (۲)
۱- خبرگزاری ایسنا مورخ مهرماه ۱۳۸۵
۲ـ اولین مورد سنگسار در ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران در تیرماه ۱۳۵۹ به وسیله رجم (سنگسار) نمودن زن و مرد تا مرگ در شهر کرمان صورت گرفت.
تضاد عضویت ادعائی نظام جمهوری اسلامی ایران در سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر با اقدامات مستبدانه و سالبانه حیات رژیم:
این موضوع در طول این چند دهه حکومت مستبدانه جمهوری اسلامی ایران از بدیهیات است؛ رژیمی که علیرغم عضویت در سازمان‌های حقوق بشری و انسانی بر خلاف حقوق بشر عمل می کند و همیشه در مقام انکار اقدامات ظالمانه خویش و دروغگویی که خود این عنوان در این نوشتار گزارش مفصل و علیحده می‌خواهد طوری که تحقیق و گزارش را در حد مجلدات قطوری خواهد رساند. اما جهت اختصار موضوع به عضویت غیر متعهدانه رژیم در چند سازمان اساسی حقوق بشری اشاره خواهد شد:
- عضویت ایران در عفو بین الملل و تاکید آن بر پایبندی حکومت‌های عضو به تعهدات حقوق بشری
- عضویت ایران در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و تاکید این میثاق بر اعدام نکردن و عدم انجام اقدامات سالبانه حیات ،منع شکنجه و رفتارها و مجازات بی‌رحمانه غیر انسانی و تحقیرآمیز.
- عضویت ایران در سازمان ملل-کمیسیون حقوق بشر؛ سازمانی که خواستار شده است که حداقل جرایم با مجازات مرگ فقط شامل بدترین جنایت‌ها باشند! و این جرائم در قطعنامه‌های سازمان ملل تبیین شده است و اضافه می‌کند که مجازات اعدام باید اقدامی استثنائی باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.